jaśnieć

jaśnieć I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIIa, jaśniećeję, jaśniećeje, jaśniećniał, jaśniećnieli {{/stl_8}}– zjaśnieć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIIa {{/stl_8}}{{stl_7}}'tracić natężenie barwy; płowieć, blednąć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Latem jej włosy jaśnieją na słońcu i robią się prawie białe. Zasłony całkiem zjaśniały od słońca. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}jaśnieć II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIIa {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'świecić mocnym światłem, roztaczać silny blask': {{/stl_7}}{{stl_10}}Niebo jaśniejące blaskiem. Słońce jaśnieje. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'być jasno oświetlonym, odbijać światło, wyróżniać się jasnym kolorem lub światłem na ciemnym tle': {{/stl_7}}{{stl_10}}W słońcu jaśniał krzyż na Giewoncie. W dali jaśniały białe mury świątyni. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uzewnętrzniać radosny nastrój; promienieć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Jej twarz jaśniała szczęściem. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wyróżniać się wyglądem zewnętrznym lub zaletami duchowymi na tle innych; odznaczać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Jaśniała urodą na tle klasy. {{/stl_10}}